Wednesday, August 24, 2011

गजल


आँशु झारी बसिरहेँ तिम्रो छेउ सर्न सकिन
हेर्दा हेर्दै पराइ भयौ तिम्लाइ माया गर्न सकिन


थाहाछैन कस्ले पार्यो हाम्रो प्रेम दुइ किनारा
बिछोडमा तड्पिएर आफू एक्लै मर्न सकिन


सजल ती नयनमा देख्ने गर्थे आफ्नै संसार
प्रेमिल त्यो मौसममा गुलाब बनी झर्न सकिन



मेरै ठान्थे स्वप्न तिम्रो सजिएछ अर्कै मुहार
निरस यो जीवनमा मधुमास छर्न सकिन



जिन्दगीमा खोज्दा खोज्दै थाकिसकेँ जिउने आधार
दुख्छ मुटु झर्छ आँशु खुशियाली भर्न सकिन





 



No comments:

Post a Comment

आफ्नो अमूल्य राय,सुझाव तथा टिप्पणीहरु यहाँ छाडिदिनुहोला...▼
Please leave your Comments here...▼