मृत सागर र म (कविता )

मृत सागर र म

------------------ 

मृत सागर 

तँ आफ्नै जीवनको अपेक्षामा उर्लन्छस्

म मेरो मर्म र पीडा ओकल्न 

आफ्नो बैंश र रहरहरुमा उर्लन्छु 

भलै तेरो गन्तब्य बालुवाको धारमा हराउने गर्छ 

म भावनको चेतनामा आफूसँग खुसी साट्ने गर्छु 

तैपनि ममा कुनै कमी छैन 

भावाना नै सही 

म सधै आफ्नो खुसीमा नै मस्त छु 

जसरी प्रचुर जवानीका युगलहरु रमाई रहन्छन !

मृत सागर 

तँ मरेको नाम लिएर पनि 

सधै जिवन्त छस् 

त्यसरी नै म पनि 

आफ्नो स्थान र वर्चस्वमा 

हजारौं पिडा खेपेर पनि 

समयसँग पौठेजोरी खेल्दै 

यस संसारलाई मुटुभरि सजाएर 

प्रेमको फूल फुलाउँछु 

त्यो पनि 

कहिल्यै न ओइलाउने गरी !