गीत

गीत

तिमी आकाश भयौ भने म त तिम्रो जुन बन्थें

तिम्रो शितल छहारीमा पिरतीको प्रकाश बुन्थें  

सुन्दर सपना सजाउन दुई मन भए पुग्छ भन्थें  

मलाई कतै दुख्दाखेरि तिमीलाई दुख्छ भन्थें  

सुन जोख्ने तराजुमा मेरो माया जोखी छाड्यौ

तिमीभित्रै हाँसेको मेरो खुसी खोसी छाड्यौ

तिमी आकाश भयौ भने म त तिम्रो जुन बन्थें

तिम्रो शितल छहारीमा पिरतीको प्रकाश बुन्थें  

फुटाई दियौ तिमीले मेरो मनको बाँध पनि

मेटिदियौ तिमीले नै पिरतीको साँध पनि 

तिमी बिना जिन्दगी यो अधुरो नै चलिरह्यो 

गोधुली त्यो साँझ पनि सन्ध्यासँगै ढली गयो 

तिमी आकाश भयौ भने म त तिम्रो जुन बन्थें

तिम्रो शितल छहारीमा पिरतीको प्रकाश बुन्थें !

©️ भगवती बस्नेत